ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (6 Δεκεμβρίου)
Έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού, Μαξιμιανού και Μεγάλου Κωνσταντίνου. Στην αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α` Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα. Προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα λόγω σφοδρών ανέμων και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο.
Η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του χωριού και πάντα στα βάθη των χρόνων Ο Άγιος Νικόλαος ήταν και είναι άμεσα συνδεδεμένος με τις ψυχές των κατοίκων του χωριού, πάντα σε μια δύσκολη στιγμή πάνε στον Αι Νικόλα για να τους βοηθήσει. Δεν υπάρχουν μαρτυρίες για το πότε χτίστηκε, οι παλαιότεροι υποστηρίζουν ότι είναι σίγουρα πριν το 1890, το ξύλινο χειροποίητο τέμπλο έχει σκαλισμένο πάνω του το εξής .............................................. που μάλλον πρόκειται για την ημερομηνία όπου κατασκευής του, δίνοντας σε εμάς την πληροφορία ότι η εκκλησία είναι ακόμη παλαιότερη. ΄Η εκκλησία είναι χτισμένη με πέτρα, εσωτερικά η μορφή της δεν ήτανε πάντα έτσι όπως είναι σήμερα, παλαιότερα υπήρχε και ο γυναικωνίτης όπου υπήρχε πρόσβαση με μια ξύλινη σκάλα, επίσης μετά τον σεισμό του 1995 οι εσωτερικοί τοίχοι καλυφθήκανε με μπετό γεγονός που έχει ρίξει στο σκοτάδι την μαστοριά του τεχνίτη που έχτισε πέτρα πέτρα και σήμερα είναι ορατή μόνο από το εξωτερικό της εκκλησίας. Στην ανατολική είσοδο της εκκλησίας και επάνω στο δοκάρι της πόρτας υπάρχουν γραμμένα τα εξής ............... δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς λέει αλλά όλοι υποθέτουν πως είναι τα αρχικά από τα ονόματα των μαστόρων.
ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ (1 Ιουλίου)
Οι άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός ήταν γιατροί στο επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη. Για αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να πιστεύουν στον Χριστό. Κάποιοι όμως καλοθελητές διέβαλαν τούς αγίους στον αυτοκράτορα και του είπαν ότι οι θεραπείες και τα θαύματα που επιτελούσαν τα έκαναν με μαγικές τέχνες. Τότε οι άγιοι Ανάργυροι επειδή δεν ήθελαν να πάνε άλλους αντί αυτών στον αυτοκράτορα, προσήλθαν μόνοι τους ενώπιον του και ο αυτοκράτορας Καρίνος προσπάθησε να τους μεταπείσει να αρνηθούν τον Χριστό. Εκείνοι όμως όχι μόνο δεν αρνήθηκαν την πίστη τους, αλλά κατάφεραν να μεταπείσουν και να μεταστρέψουν τον ίδιο τον αυτοκράτορα, αφού και ο ίδιος δέχτηκε τις θεραπευτικές τους ιάσεις. Συγκεκριμένα, όταν ο Καρίνος ανέκρινε τους αγίους, μετατοπίστηκε η θέση του προσώπου του και στράφηκε προς την ράχη του. Αμέσως τότε οι άγιοι την θεράπευσαν με την προσευχή τους στον Χριστό. Εξαιτίας αυτού του θαύματος, πίστευσαν στον Χριστό όσοι βρίσκονταν εκείνη την στιγμή μπροστά και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας τους έστειλε πίσω στους συγγενείς τους με μεγάλες τιμές. Αργότερα όμως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, οι άγιοι φθονήθηκαν από τον ίδιο τον δάσκαλο που τους είχε μάθει την ιατρική επιστήμη, γιατί είχαν αποκτήσει μεγάλη δόξα και φήμη. Γι` αυτό τον λόγο τους ανέβασε σε κάποιο όρος για να μαζέψουν δήθεν κάποια βότανα και εκεί τους επιτέθηκε με πέτρες και τους θανάτωσε.
Οι Εκκλησιά των Αγίων Αναργύρων βρίσκεται βορειοδυτικά και συγκεκριμένα στην είσοδο του χωριού. Θεμελιώθηκε την 1 Ιουλ 1993 μετά από την πρωτοβουλία και οικονομική αρωγή όλων των χωριανών και ετεροδημοτών μας. Πριν την θεμελίωση της αρκετοί κάτοικοι του χωριού μας είδανε οράματα με τους αγίους στην περιοχή εκείνη, χαρακτηριστική είναι η αφήγηση δύο συχωριανών μας από το γειτονικό Ελευθεροχώρι όπου και οι δύο είδανε ακριβώς την ίδια εικόνα πράγμα που αποκλείει το γεγονός να ήτανε κάτι το φανταστικό, ένα βράδυ γυρίζανε στο Ελευθεροχώρι, στην έξοδο του χωριού και συγκεκριμένα στο σημείο που είναι χτισμένη σήμερα η εκκλησία είδανε τους Αγίους Αναργύρους επάνω σε άσπρα άλογα, την επομένη το πρωί γυρίσανε στο ίδιο σημείο να δούνε τις "πατσιες" από τα άλογα γιατί η νύχτα ήτανε και βροχερή αλλά δεν υπήρχε τίποτα, σπεύσανε στο χωριό και αφηγηθήκανε τα όσα γίνανε στους κατοίκους.
ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (18 Ιανουαρίου)
Ο άγιος Αθανάσιος Γεννήθηκε το 295 από φτωχούς αλλά ενάρετους γονείς, γεγονός που του στέρησε τη δυνατότητα για ανώτερες σπουδές. Όμως ο πανάγαθος Θεός τον προίκισε με πλούσια πνευματικά προσόντα. Έλαβε τη στοιχειώδη εκπαίδευση και στη συνέχεια μελέτησε μόνος του για να φθάσει σε υψηλότατα επίπεδα γνώσης και σοφίας. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του προς την Εκκλησία. 25 ετών χειροτονήθηκε διάκονος από τον πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, τον οποίο ακολούθησε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325, στη Νίκαια της Βιθυνίας. Εκεί αναδείχθηκε πρωτεργάτης στην καταδίκη της αιρετικής διδασκαλίας του Αρείου. Το 328 και σε ηλικία 33 ετών εξελέγη πανηγυρικά πατριάρχης Αλεξανδρείας. Από τη θέση αυτή αντιμετώπισε ένα φοβερό πόλεμο εκ μέρους των αιρετικών οπαδών του Αρείου. Όμως ο άγιος, χάρη στην μεγάλη πνευματικότητά του και τη ζέουσα πίστη στο Θεό, κατόρθωσε να βγει νικητής απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες ακόμη και από τις πέντε εξορίες που του επιβλήθηκαν, καθώς ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Β΄ ήταν οπαδός του Αρειανισμού. Εκοιμήθη εν ειρήνη το 373.
Το εξωκλήσι του αγίου Αθανασίου βρίσκετε Νοτιοανατολικά και σε απόσταση περίπου 3 χλμ από το χωριό στην θέση …………Δυστυχώς το παλιό εξωκλήσι κατεδαφίστηκε μετά τον σεισμό του 1996 παίρνοντας μαζί του και όλη την ιστορία του. Δίπλα από το παλιό εξωκλήσι υπήρχε και ένα μικρό νεκροταφείο που σήμερα ούτε και αυτό υπάρχει. Ίσως γίνανε κάποιες επιπόλαιες κινήσεις των υπευθύνων και όλα αυτά αντί να γκρεμιστούν ίσως θα έπρεπε να συντηρηθούν έτσι ώστε να τα γνωρίσουν και οι γενιές που έρχονται. Στην θέση αυτού χτίστηκε καινούριο εξωκλήσι με μεγάλο προαύλιο χώρο, έγινε δεντροφυτευση και αρκετοί κάτοικοι του χωριού το επισκέπτονται συχνά.
ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (26 Ιουλίου)
Η αγία οσιομάρτυς Παρασκευή καταγόταν από την Ρώμη, οι δε γονείς της Αγάθων και Πολιτεία ήταν χριστιανοί. Επειδή όμως ήταν άτεκνοι παρακαλούσαν τον Θεό να τούς χαρίσει ένα παιδί. Πράγματι ο Θεός τους άκουσε και τους χάρισε ένα παιδί. Και επειδή όταν γεννήθηκε ήταν η έκτη ημέρα της εβδομάδος, την ονόμασαν Παρασκευή και από μικρή την αφιέρωσαν στον Θεό. Η Παρασκευή, έλαβε την χριστιανική μόρφωση από την μητέρα της και μάλιστα μελετούσε συνέχεια τα ιερά γράμματα και προσευχόταν πολλές ώρες στην εκκλησία. Μετά τον θάνατο των δικών της μοίρασε όλα της τα υπάρχοντα στους φτωχούς και έγινε μοναχή. Έμεινε εκεί αρκετό χρονικό διάστημα και μετά λαμβάνοντας την ευχή της ηγουμένης βγήκε έξω στον κόσμο και κήρυττε τον Χριστό προσελκύοντας πολύ κόσμο στον χριστιανισμό. Για όλα οδηγήθηκε στον βασιλιά Αντωνίνο ο οποίος θαμπωμένος από την ομορφιά της και την σύνεσή της προσπάθησε να την πείσει να θυσιάσει στα είδωλα και θα της έδινε ότι ήθελε. Η αγία όμως αρνήθηκε και τότε διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Μάλιστα την έβαλαν μέσα σε ένα θερμασμένο λέβητα γεμάτο πίσσα και λάδι. Μόλις έγινε αυτό η αγία φαινόταν να δροσίζεται μέσα σ` αυτό και ο Αντωνίνος εξοργισμένος έδωσε εντολή να θανατωθεί, περνώντας και αυτή στην μεγάλη χορεία των μαρτύρων της εκκλησίας μας.
Το εξωκλήσι της αγίας Παρασκευής βρίσκετε νοτιοδυτικά του χωριού σε απόσταση περίπου 7 χλμ από το χωριό και συγκεκριμένα στην θέση «Αρμπαρ»
ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ( 8 ΜΑΙΟΥ)
Αγιος Χριστόφορος Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Δέκιου και το πρώτο του όνομα Ρέπροβος. Φαίνεται ότι στην εμφάνισή του ήταν υπερβολικά άσχημος, διότι άνηκε σε φυλή ανθρωποφάγων. Συνελήφθη όμως αιχμάλωτος από τους Ρωμαίους, αλλά επειδή είχε αγαθή προαίρεση δεν άργησε να αναδειχθεί πιο ανθρώπινος από τους πολιτισμένους αλλά αιμοδιψείς κυρίους του. Αργότερα δέχθηκε τη χριστιανική πίστη, κατηχήθηκε, βαπτίσθηκε και μετονομάστηκε σε Χριστόφορο. Δεν ανεχόταν όμως τις διώξεις των χριστιανών. Για το λόγο αυτό, όταν κάποια μέρα είδε χριστιανούς, τους οποίους κακοποιούσαν ειδωλολάτρες, αγανακτισμένος έκανε δριμύτατες παρατηρήσεις, αλλά με τη βία διέφυγε τη σύλληψη, χάρη στο ρωμαλέο ανάστημα του, το οποίο προκάλεσε φόβο στους διώκτες του. Οι άλλοι χριστιανοί τον συμβούλευαν να διαφύγει σε κάποιο μακρινό και ακατοίκητο μέρος διότι αργότερα οι ειδωλολάτρες σίγουρα θα τον συνελάμβαναν. Και όντως έγινε καταγγελία εις βάρος του και ένα απόσπασμα άρχισε να ψάχνει να τον βρει για να τον συλλάβει. Μετά από αρκετές ημέρες έρευνας αποκαμωμένοι και νηστικοί ανακάλυψαν τον άγιο. Επειδή όμως δια της προσευχής ο άγιος κατόρθωσε να πολλαπλασιάσει το λιγοστό άρτο και να χορτάσει όλους τους στρατιώτες, οι έκπληκτοι στρατιώτες πίστεψαν στο Χριστό. Όταν ο Δέκιος πληροφορήθηκε τα γεγονότα, διέταξε τον αποκεφαλισμό όχι μόνο του Χριστόφορου, αλλά και των ευλαβών στρατιωτών χαρίζοντάς τους το στέφανο του μαρτυρίου και την ουράνια δόξα.
Πρόκειται για την παραχωμένη εκκλησιά, ……
Contact
